· 

Met de billen bloot

"We hangen nu eenmaal niet graag de vuile was buiten".

Een oud gezegde maar nog altijd waar. 

We vertellen meestal niet zomaar hoe het echt met ons gaat.

Want ja dat geeft geen goede indruk als het niet goed met je gaat of als je het even niet meer weet. Je leven niet meer ziet zitten.

Velen doen maar net alsof het goed gaat maar ondertussen is er veel eenzaamheid, strijd en verdriet.

Ik weet niet hoe dat voor jou is, maar als je iemand vraagt: 'hoe gaat het met je'?

Wil je dat dan echt weten of is het een beleefdheidsvraag?

 

Spannend om te vertellen

In de workshops noem ik dat jezelf 'blootgeven', je echt laten zien met de billen bloot. 

Niet letterlijk, maar figuurlijk.

Eerlijk gezegd vind ik dit ook wel wat spannend om te vertellen, maar ik hou van open, eerlijk en transparant zijn.
Ik heb mij ook een tijdje niet laten zien of horen.

We hoeven het niet alleen te doen, maar wel zelf.
Het is meestal zo helpend om feedback te krijgen, of je alleen maar uit te spreken bij iemand met een luisterd 
oor.

Uiteindelijk heb ik hulp gevraagd waardoor ik weer meer inzicht kreeg, er weer ruimte ontstond en ik mij nu heel anders voel.

Mijn persoonlijke proces

De afgelopen periode was best pittig voor mij.

Ik vergelijk het ook met de natuur, letterlijk alle blaadjes vallen van de bomen, de takken zijn kaal en donker en er lijkt weinig leven meer in te zitten.

Alles in de natuur trekt zich in de herfst terug, gaat naar binnen om zich voor te bereiden op het voorjaar. Maar onder de grond in het donker gebeurt er van alles.

En dan komt er zomaar weer een nieuw blaadje!

Dat vind ik echt één van de prachtige wonderen van de natuur. 
En een prachtige metafoor hoe het ook met mij is gegaan.

Ik heb dat ook ervaren, op verschillende vlakken was er een stilte, stilstaan en ook onrust, het niet meer weten of verder willen.

Een nieuwe balans vinden in de onrust en chaos diep vanbinnen. 

 

Hieraan overgeven, accepteren dat ik niet meer wist hoe en wat ik wil of leuk vindt was een worsteling. 

Al die stemmetjes die er allemaal wat van vonden.

De buitenwereld is een afspiegeling van mijn binnen wereld

Al die positieve actieve mensen op fb en om mij heen. Jakkes ik kon het niet meer verdragen, zien en lezen. Ik kroop weg in huis, onder de dekens of met een filmpje op de bank.

Ik kon even niet anders, ik moest even heel diep zakken, mij er helemaal aan over geven. 

Pfff wat pittig, ook voor mijn omgeving realiseer ik mij nu.

 

Op persoonlijk gebied resetten, verwerken van verlies, accepteren dat sommige mensen er voor kiezen geen contact meer te willen, op met de Sprense workshops is er ‘het even niet weten hoe wat en waar’. Moet ik helemaal stoppen is dit het nu?
Mijn body met allerlei klachten die maar niet helemaal verdwenen. 

Alles wat er in de wereld gebeurt ging ook niet in mijn koude kleren zitten.

Zoveel onrust en kampen van mensen, met ieder hun eigen mening en overtuigingen. Het lijkt soms alsof we als mens het makkelijker vinden naar de ander te wijzen en onze eigen schaduwkanten niet zien. Focussen op gelijk i.p.v. geluk.
Weinig persoonlijk contact en veel op internet en met de telefoon bezig zijn. Op zoek naar bevestiging of afleiding zoeken. 
Ik deed het ook maar pffff wat voelt dat eigenlijk leeg en eenzaam. Alsof ik achter het raam kijkt hoe anderen spelen.
Al die onrust van buiten zit ook in mij, en alleen daar kan ik zelf het heft in handen nemen.
Maar hoe??
De liefde en aandacht aan mijzelf geven en voeden met dingen en mensen die mij dienen te kiezen.

En dan is er de uitweg, naar binnen gaan

Ik had het gevoel hier niet alleen uit te komen en dat hoeft ook niet, maar ja dit is makkelijker te adviseren aan anderen. 

 

Ik ging zo af en toe met de billen bloot en dat leverde mooie gesprekken, inzichten en confrontaties met lieve vrienden op.

Ik zocht ondersteuning in deze periode met o.a. Bloedonderzoek om fysiek dingen uit te sluiten, B12 tekorten aanvullen, familieopstelling, Germaanse geneeskunde, rust zoeken in de sauna, inzichten in Human Design, bijzondere vrouwencirkel, inspirerende boeken en muziek luisteren.
Het is niet één ding of persoon wat heeft geholpen maar alles heeft bijgedragen. Ook de moeilijke en lastige dingen gaven uiteindelijk inzichten.

Wandelend in België veranderde ik

En toen ineens veranderde mijn humeur, kwamen er allemaal inzichten, wandelend in de tuin van een prachtige Abdij in België samen met mijn lieve vriendin en daar was ineens een prachtig labyrint.

 

Daar wilde ik wel gaan lopen, ik trok mijn schoenen uit en liep rustig met mijn vragen over de paden van het Labyrint. 

Vragen vooral om inzichten en antwoorden. 

 

Alsof de woorden ingefluisterd werden of ze hoorde in mijn hoofd.

“Vergeven wat mij is aangedaan en wat ik onbewust anderen heb aangedaan”. Bij deze vraag stond ik oog in ook met prachtige gele boterbloemen.

“Geef mij inzichten of tekens over mijn pad wat ik te lopen heb, welke richting is goed voor mij”, en daar vloog ineens een libelle voor mijn neus.

En zo zag ik nog veel meer, alsof er iets in mijn opende.

Het prachtige stromende beekje, de teksten op de borden die mij trokken, ik moest ze lezen.

“Een bron borrelt in u, een bron zingt in uw hart”.

Tja het stond allemaal al. 

Maar nu zag ik het ook.

 

Het is weer aan het stromen in mij

En ik begon weer leven te voelen, het ging weer stromen in mij. 

Zomaar weer blij zijn zonder aanleiding.

Ik ging thuis opruimen, een brief schrijven aan mijn zus die, al meer dan 6 jaar, niet meer met mij wil spreken.

Na het schrijven werd ik ‘s nachts behoorlijk ziek, uit mijn tenen kwam de shit. Ik realiseerde mij later, door een opmerking van een vriendin, dat het misschien kwam na het schrijven van die brief.

O ja idd, al de oude shit mocht ik ook opruimen, het moest er ook uit.

Wat is ons lijf toch geweldig eigenlijk.

 

Er kwam steeds meer ruimte in mij, letterlijk opschonen van oude shit, ballast wat ik maar met mij mee sleep.

Inzichten die ik met je wil delen

  • Vier je leven want 'niemand weet hoe laat het is'. (Youp van 't Hek)
  • Neem de regie in eigen handen
  • Wees je bewust van je gedachtes
  • Oefen met focussen op positieve dingen
  • Zet het nieuws uit
  • Wees dankbaar voor wat je hebt, ziet, voelt
  • Geef je body aandacht, leer luisteren naar de signalen
  • Vraag hulp, als jij open bent ontdek je dat je niet alleen bent met je thema's
  • Kies de therapie of inzichten die je ondersteunen
  • Je hebt het allemaal wel zelf te doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.

Wordt vervolgd........